Techniques-accouchement-par-ventouse-mode-emploi.pdf
2Pages

Important note Proper instrumental delivery procedures and techniques are the responsibility of the medical practitioner. Each physician must evaluate the appropriateness of the procedure based on his or her medical training and experience. • Failure to deliver spontaneously following an appropriately managed second stage • Fetal distress in the second stage • Need to avoid voluntary expulsive efforts • Inadequate maternal expulsive effort • Shortening of the second stage MODE D’EMPLOI Technique ISTRUZIONI PER L’USO • Gestational age > 36 weeks • Vertex presentation, with the head wellflexed • Ruptured membranes • Cervix fully dilated • Head fully engaged • Empty maternal bladder • Non-vertex position • Face or brow presentation • Bleeding from a fetal blood sampling site • Suspected Cephalopelvic Disproportion (CPD) • Incomplete cervical dilation • Gestational age less than 36 weeks • Estimated fetal weight less than 2,500 grams • Unengaged fetal head • “Pop-off” or disengagement of cup twice • Fetal scalp damage • Prior failed vacuum or forceps extraction • Fetal bone de-mineralizing condition • Known fetal coagulophathies • Suspected macrosomia or risk of shoulder dystocia • HIV positive status Anvendelse KÄYTTÖOHJEET Conditions that require close observation: • Fetal scalp damage • Delivery requiring unusual amounts of traction • Progressive descent of the fetal head should result with each effort at traction • If this progress does not occur, the attempt at vacuum delivery should be discontinued ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ These recommendations are intended only as general guidelines. Practitioners must refer to current institutional and medically recognized guidelines that address suction cups and vacuum aided delivery procedures. Tecnica Tecnica INSTRUKCJA OBSŁUGI Medela AG Lättichstrasse 4b 6341 Baar, Switzerland www.medela.com 1. The position of the fetal head and posterior fontanelle must be carefully assessed. 2. On vaginal examination the head should be fully engaged. Vaginal examination will indicate the type and size of cup that should be used. In general, the biggest cup size should be used. If there is excessive caput, the Silc Cup should not be used; a Bird or Malmström Cup should be used instead. Prepare suction cups: Single Use products are sterile and, unless the package is damaged, are ready for immediate use. When using the Single Use Silc Cup remove the disc inside before use. Connect the sterile suction tubing with the cup and the vacuum pump (Fig. 3). Check the integrity of the device with desired vacuum levels according to instructions of the vacuum pump. Note: Wall suction is not to be used. 3. Place the patient in the lithotomy position. Delivery can also be undertaken in dorsal, left lateral or squatting positions. The need for pudendal blockade or local perineal infiltration is as in spontaneous delivery and in accordance with local clinical practice. Ensure the patients bladder is empty. 4. Verbal informed consent should be taken prior to the vacuum aided delivery process. 5. Wipe the scalp as clean as possible. 6. Carefully examine fetal presenting part prior to positioning and position the cup over the flexion point. 7. The suction cup is introduced by advancing it towards the fetal head (Fig. 4–6). When using a soft silicone cup (Silc Cup), squeeze it together and advance towards the fetal head (Fig. 7). Lubrication of the cup by means of suitable obstetric antiseptic cream may be done, if preferred. 8. An effort should be made to place the cup 30 mm in front of the posterior fontanelle (Fig. 8). 9. Make sure that neither the cervix nor the vagina is included in the cup by gently moving a finger around the rim of the cup. 10. With the cup over the flexion point, raise the vacuum level approximately to –20 kPa (–150 mmHg). 11. Now palpate the rim of the cup with one finger to check that no soft tissues are under the cup (Fig. 9 and 10). 12. With the onset of contraction, rapidly raise the vacuum to –60 to –80 kPa (–450 to –600 mmHg). Never exceed –80 kPa (–600 mmHg) vacuum! The vacuum should be increased in one step; gradual increase is not recommended. Adhesion will be satisfactory as soon as the necessary vacuum is reached. 13. Traction can then be applied synchronously with the contractions. Traction should be applied with one hand. One hand grips the handle and pulls gently while the index finger of the other hand is held against the fetal head and edge of the cup at the same time in order to check that the head follows when traction is applied, and not only the caput succedaneum (Fig. 11). 14. With each successive traction, draw the infant’s head gently downwards. If the fetal head does not follow when traction is applied, check that the traction is along the axis of the birth canal (Fig. 12). 15. Between contractions, discontinue the traction and reduce the vacuum to approximately –20 kPa (–150 mmHg) while awaiting the next contraction. Never exceed 10 minutes of cumulative traction time. The mother can normally bear down 2–3 times during a contraction. Traction should be applied throughout this period. Sometimes it may be helpful to maintain gentle traction between contractions to hold the head in place so it does not slide back. Let it dilate the soft tissues instead. 16. If the cup separates from the fetal scalp, it may be due to the wrong technique being used. Should this occur, check for trauma to the fetus’ scalp before reapplying the cup. Avoid sudden jerks and only apply steady traction. During steady traction, if the vacuum is about to be lost, air will be sucked under the cup causing it to emit an audible warning hiss. Traction should then be discontinued and the cup allowed to adhere firmly again. Correct the direction of traction and resume traction with the next contraction. The need for episiotomy must be considered in each case. The obstetrical instrument does not require routine episiotomy. In certain cases of severe fetal distress, however, episiotomy may facilitate very rapid delivery. 17. Delivery of the head can normally be achieved in three tractions, within a maximum of 15–20 minutes (Fig. 13). Once the head has been delivered, reduce vacuum to 0, switch off the suction source and remove the cup. The shoulders and trunk delivered in the same way as in spontaneous delivery. 18. Document the use of the suction cup and notify the nursery staff per hospital protocol. Single Use Bird Cup / Stainless Steel Suction Cups / CaesAid Cup Cesarean Delivery – Procedure The following procedure is not recommended with low vertical or classical uterine incision. 1. Proceed according to Vaginal Delivery guidelines for connecting the device and checking the device for integrity with desired vacuum levels. 2. Then enter the uterus routinely and determine the position of the fetus’ head. 3. Carefully examine fetal presentation. • If the fetal head is high and readily available beneath the uterine incision, place the extractor cup 30 mm in front of the posterior fontanelle. • If the fetal head is low and inaccessible, place the gloved fingers under the head and flex upward bringing the scalp into the uterine incision. 4. Apply the cup and check to insure no uterine umbilical cord or placental tissue is trapped under the cup by gently moving a finger around the rim of the cup. 5. Gently draw the head upward through the incision. 6. Do not rotate or bend the instrument, as this can break the vacuum. 7. As delivery of the head is completed, discontinue vacuum and remove the cup. 8. Continue delivery in the usual manner. 9. Document the use of the vacuum extractor and notify the nursery staff per hospital protocol. Possible adverse effects Fetal • Head trauma, bruise, contusion, laceration and scalp edema • Skull fracture, cephalhematoma, subgale­ al hematoma • Intracranial, parenchymal, retinal, subdural, subperiosteal, subarachnoid, intraventricular, and/or intraparenchymal hemorrhage • Neonatal jaundice Maternal • Soft tissue injuries • Episiotomy extension CAUTION: Federal US law restricts this device to sale by or on the order of a health professional. Wichtiger Hinweis Die Befolgung ordnungsgemässer Verfahren und Techniken für die instrumentelle Entbindung liegt in der Verant­ ortung w des Arztes. Jeder Arzt muss die jeweilige Angemessenheit des Verfahrens nach eigenem Wissen und eigener Erfahrung beurteilen. Indikationen • Spontangeburt nicht möglich, trotz norma­em Verlauf während des l zweiten Stadiums • Gefahr für das Kind im zweiten Stadium • Umstände, welche freiwillige Pressan­streng­­ungen nicht erlauben • Ungenügende mütterliche Pressan­streng­ungen • Verkürzen des zweiten Stadiums • Schwangerschaft > 36 Wochen • Scheitellage, mit gut gebeugtem Kopf • Gerissene Membrane • Gebärmutterhals vollständig erweitert • Kopf überschreitet Beckeneingangsebene • Leere mütterliche Blase • Steisslage • Gesichts- oder Stirnlage • Blutung des Kindes von einer Blut­probenstelle • Vermutetes Missverhältnis zwischen Kopf des Babys und des mütterlichen Beckens • Unvollständige Erweiterung des Gebär­mutterhalses • Schwangerschaft < 36 Wochen • Geschätztes Gewicht des Fötus < 2500 g • Fötaler Kopf hat Beckeneingangsebene noch nicht überschritten • Zweimaliges Loslösen der Saugglocke • Verletzungen der Kopfhaut • Gescheiterte vorgängige Vakuumextraktion oder Zangenapplikation • Knochen des Fötus weisen einen Entmineralisierungszustand auf • Bekannte Koagulopathie des Fötus • Vermutete Makrosomie oder Risiko einer Schulterdystokie • HIV-Infektion Umstände, die eine genaue Beobachtung voraussetzen: • Verletzung an der fötalen Kopfhaut • Hohe Zuganstrengungen während der Geburt • Mit jedem Zug an der Saugglocke sollte sich der fötale Kopf nach vorne bewegen • Sollte dies nicht geschehen, die Vakuumextraktion abbrechen Diese Empfehlungen gelten nur als allgemeine Richtlinien. Anwender müssen aktuelle institutionelle und medizinisch anerkannten Richt­inien befolgen, welche die Anwendung l von Saugglocken und Vakuumentbindungen behandeln. Die Position des Kopfes und der hinteren Fontanelle des Kindes müssen sorgfältig beurteilt werden. Bei der vaginalen Untersuchung sollte der Kopf die Beckeneingangsebene überschritten haben. Die vaginale Untersuchung ergibt, welche Saugglockenart und -grösse zu verwenden ist. Im Allgemeinen sollte die grösste Saugglockengrösse verwendet werden. Wenn das Kind einen zu grossen Kopf hat, sollte die Silc Cup nicht eingesetzt werden; wählen Sie stattdessen eine Bird- oder Malmström-Glocke. Vorbereitung der Saugglocken: Einwegprodukte sind steril verpackt und sofern die Verpackung nicht beschädigt ist für den sofortigen Gebrauch bestimmt. Bei der Verwendung der Silc Cup Saugglocke muss die Scheibe im Inneren der Glocke vor Benutzung entfernt werden. Verbinden Sie den sterilen Saugschlauch mit der Saugglocke und der Vakuumpumpe (Abb.3). Kontrollieren Sie die Integrität des Gerätes mit den gewünschten Vakuumwerten gemäss Gebrauchsanweisung der Saugpumpe. Hinweis: Zentralvakuum darf nicht verwendet werden. 3. Legen Sie die Patientin in Rückenlage mit hochgelegten Beinen. Die Geburt kann auch in der Rückenlage, linksseitigen oder hockenden Stellung stattfinden. Die Notwendigkeit einer PudendusBlockade oder lokalen perinealen Infiltration ist wie bei einer Spontangeburt und stimmt mit der lokalen klinischen Praxis überein. Vergewissern sie sich, dass die Blase der Patientin leer ist. 4. Vor der Vakuumentbindung muss eine mündliche Einverständniserklärung eingeholt werden. 5. Wischen Sie die Kopfhaut so gut wie möglich ab. 6. Prüfen Sie sorgfältig die Lage des fötalen Kopfes vor der Positionierung der Saugglocke auf der hinteren Fontanelle. 7. Die Saugglocke wird vaginal eingeführt und in Richtung des fötalen Kopfes geführt. (Abb. 4-6). Wird eine weiche Silikon-Saugglocke verwendet (Silc Cup), wird sie zusammengedrückt und zum Kopf des Kindes geführt (Abb. 7). Als Gleitmittel kann nach Wunsch eine geeignete Geburtshilfe-Salbe auf die Saugglocke aufgetragen werden. 8. Die Saugglocke sollte 30 mm vor der hinteren Fontanelle platziert werde. (Abb. 8). 9. Tasten Sie mit einem Finger den Saugglockenrand ab, um sicherzustellen, dass sich kein Gewebe vom Geburtshals oder von der Vagina in der Saugglocke befindet. 10. Während die Saugglocke sanft auf den Kopf des Kindes gedrückt wird, wenden Sie ein Vakuum von -20 kPa (-150 mmHg) an. 11. Tasten Sie nun mit einem Finger den Rand der Saugglocke ab, um zu überprüfen, dass sich kein weiches Gewebe in der Saugglocke befindet (Abb. 9 und 10). 12. Mit dem Einsetzen der Wehen kann das Vakuum auf -60 bis -80 kPa (-450 bis -600 mmHg) gesteigert werden. Nie -80 kPa (-600 mmHg) überschreiten! Das Vakuum sollte in einem Schritt gesteigert werden, eine allmähliche Steigerung wird nicht empfohlen. Die Haftung ist ausreichend, sobald das nötige Vakuum erreicht ist. 13. Gleichzeitig mit den Wehen ziehen. Es sollte dabei mit einer Hand gezogen werden. Mit der einen Hand den Griff halten und sanft ziehen. Der Zeigefinger der anderen Hand wird auf den Kopf des Kindes und am Rand der Saugglocke gelegt – diese Hand zieht gleichzeitig mit. So wird überprüft, dass der ganze Kopf und nicht nur das Caput succedaneum sich weiterbewegt, wenn gezogen wird (Abb. 11). 14. Mit jedem erfolgreichen Zug muss der Kopf des Kindes sanft nach unten gezogen werden. Bewegt sich der Kopf des Kindes nicht, sollte sichergestellt werden, dass die Zugkraft in Richtung des Geburtskanals angewendet wird (Abb. 12). 15. Zwischen den Wehen die Zuganstrengungen unterbrechen und den Sog auf ca. -20 kPa (-150 mmHg) reduzieren und auf die nächste Wehe warten. Nie mehr als 10 Minuten kumulierte Traktionszeit überschreiten. Die Patientin kann während einer Wehe normalerweise zwei bis drei Mal kräftig pressen. Es kann manchmal hilfreich sein, den Kopf zwischen den Wehen in Position zu halten, so dass er nicht zurückrutscht. Gleichzeitig dazu sollte die Zugkraft aufrechterhalten werden. Lassen Sie ihn statt dessen das weiche Gewebe erweitern. 16. Löst sich die Saugglocke vom Schädel des Kindes, ist dies möglicherweise auf eine falsche Technik zurückzuführen. Sollte dies geschehen, muss der fötale Kopf auf Trauma untersucht werden vor einer erneuten Aufsetzung der Saugglocke. Vermeiden Sie ruckartige Bewegungen und wenden Sie ausschliesslich gleichmässige Zugkraft an. Wenn beim Ziehen das Vakuum verloren geht, wird Luft unter die Saugglocke gesogen, wobei ein warnendes, zischendes Geräusch erzeugt wird. In diesem Fall sollte das Ziehen unterbrochen werden, so dass die Saugglocke wieder fest anhaften kann. Korrigieren Sie die Richtung der Zugkraft und nehmen Sie das Ziehen mit der nächsten Wehe wieder auf. Die Notwendigkeit einer Episiotomie muss in jedem Fall individuell beurteilt werden. Das Instrument zur Geburtshilfe erfordert keine routinemässige Episiotomie. In gewissen Fällen, wenn das Kind gefährdet ist, kann jedoch eine Episiotomie zu einer sehr schnellen Geburt beitragen. 17. Das Ausstossen des Kopfes kann normalerweise in drei Wehen erreicht werden, in maximal 15 – 20 Minuten (Abb. 13). Sobald der Kopf frei ist, reduzieren Sie das Vakuum auf 0, stellen Sie die Vakuumquelle ab und entfernen Sie die Saugglocke. Schultern und Körper werden genau wie bei einer Spontangeburt ausgestossen. 18. Dokumentieren Sie die Verwendung der Saugglocke und benachrichtigen Sie das Pflegepersonal gemäss hausinternen Richtlinien. Einweg Bird Saugglocke / Saugglocken aus Edelstahl / CaesAid Cup Das folgende Verfahren ist bei einem tiefen vertikalen oder klassischen uterinen Einschnitt nicht empfohlen. 1. Saugglocke gemäss Vakuumextraktionsvorschriften befestigen und Integrität kontrollieren mit den gewünschten Vakuumwerten gemäss Gebrauchsanweisung der Saugpumpe. 2. Dann routinemässig in die Gebärmutter eindringen und die Position des fötalen Kopfes genau bestimmen. 3. Sorgfältig die Lage des Fötus untersuchen. • Wenn der fötale Kopf oben und unter dem uterinen Einschnitt zugänglich liegt, kann die Saugglocke 30 mm vor der hinteren Fontanelle aufgesetzt werden. • Wenn der fötale Kopf unten liegt und nicht zugänglich ist, die Finger unter den Kopf schieben und nach oben Richtung uterinen Einschnitt schieben. 4. Die Saugglocke befestigen. Tasten Sie mit einem Finger den Saugglockenrand ab, um sicherzustellen, dass sich kein Gewebe der Nabelschnur oder der Plazenta in der Saugglocke befindet. 5. Langsam den Kopf nach oben durch den Einschnitt ziehen. 6. Das Instrument nicht rotieren oder biegen, da dies den Sog unterbrechen kann. 7. Sobald der Kopf frei ist, die Saugglocke entfernen. 8. Fahren Sie mit der Geburt wie gewohnt weiter. 9. Dokumentieren Sie die Verwendung des Vakuumextraktionsgerätes und benachrichtigen Sie das Pflegepersonal gemäss hausinternen Richtlinien. Mögliche Nebenwirkungen Fötus • Kopfverletzung, Bluterguss, Riss-/Platz­­­wunde und Kopfhautödem • Schädelfraktur, Kephalhämatom, subgaleatisches Hämatom • Intrakraniale, parenchymale, subdurale, subperiostale, subarachnoidale, intraventrikuläre und/oder intraparenchmale Blutung • Neugeborenengelbsucht Mutter • Weichgewebeverletzungen • Erweiterung der Episiotomie Note importante Le praticien qualifié est responsable des procédures d'accouchement instrumentalisées et des interventions chirurgicales appropriées à chaque patiente. Il incombe à chaque médecin d’évaluer la convenance des procédures à appliquer, en fonction de sa formation et son expérience individuelle. Indications • Accouchement spontané impossible malgré un déroulement normal de la deuxième phase • Détresse fœtale dans la deuxième phase • Circonstances ne permettant pas une pression volontaire pour l’expulsion • Efforts insuffisants de la mère pour expulser • Raccourcissement du second stade Conditions d’utilisation • Grossesse de plus de 36 semaines • Présentation du vertex • Rupture des membranes • Dilatation complète du col • Engagement complet de la tête • Vessie maternelle vide • Présentation par le siège • Présentation par le front ou la face • En cas de saignement au niveau du site de prélèvement du sang foetal • Suspicion de disproportion céphalopelvienne (Mauvais rapport entre bassin maternel et tête de l’enfant) • Dilatation insuffisante du col • Grossesse de moins de 36 semaines • Estimation du poids du foetus < 2500 g • Tête du foetus non engagée • Double désinsertion de la ventouse • Lésions du scalp du foetus • Echec de l’extraction antérieure sous vide ou par forceps • Les os du foetus indiquent une déminéralisation • Coagulopathie foetale connue • Suspicion de macrosomie ou risque de dystocie de l’épaule • Séropositivité au VIH Conditions nécessitant une observation soigneuse: • Blessures de la tête du foetus • Traction considérable pendant l’accouchement • Chaque traction de la ventouse doit entraîner une descente de la tête • Si tel n’est pas le cas, interrompre l’extraction sous vide Ces recommandations ne sont que des directi­ es générales. Les utilisateurs doivent v suivre les directives actuelles institutionnelles et médicales qui traitent des ventouses et des procédures d'accouchement par ventouse. 1. Il faut évaluer soigneusement la position de la tête du foetus et de la fontanelle postérieure. 2. La tête doit être engagée à fond abdominalement lors de l’examen du vagin. La taille de la ventouse conditionne l’adhérence à la tête foetale. En règle générale, on préfèrera la plus grande taille de ventouse. En présence d’un caput trop grand, il ne faut pas utiliser la Silc Cup Usage Unique, mais plutôt une ventouse Bird ou une Malmström. Préparer les ventouses : Les produits à usage unique sont stérilisés et si leur emballage n'est pas endommagé, ils sont prêts pour un usage immédiat. Lors de l'utilisation de la Silc Cup Usage Unique, retirer le disque de fermeture intérieur avant toute utilisation. Relier le tuyau d’aspiration stérile à la pompe d'aspiration (Fig. 3). Contrôler l’intégrité de l’appareil avec les valeurs de vide souhaitées conformément aux instructions d’utilisation de la pompe d’aspiration. Note : ne pas utiliser le vide d'air mural. 3. Placer la patiente en position gynécologique. L’accouchement peut également être réalisé en position dorsale, latérale gauche ou accroupie. Le recours au blocage du nerf pudendal ou à l'anesthésie locale périnéale est semblable aux cas d'accouchements spontanés et conforme aux usages cliniques locaux. Assurez-vous que la vessie de la patiente soit vide. 4. Le consentement oral de la patiente doit être obtenu avant le début de la procédure d'accouchement par ventouse. 5. Essuyer la tête autant que possible. 6. Examiner soigneusement la présentation foetale avant de positionner la ventouse sur la fontanelle postérieure. 7. La ventouse est introduite en direction de la tête du foetus (Fig. 4-6). Lors de l'utilisation d'une ventouse en silicone souple (Silc Cup), pressez la ventouse en direction de la tête du foetus (Fig. 7). La lubrification de la ventouse, si elle est souhaitée, est possible par le recours à une crème antiseptique à usage gynécologique. 8. La ventouse devrait être placée 30 mm devant la fontanelle postérieure (Fig. 8). 9. S’assurez, en passant le doigt autour du rebord de la ventouse, que ni le col de l’utérus ni le vagin ne sont inclus dans la ventouse. 10. En pressant doucement la ventouse contre la tête du foetus, appliquer un vide de -20 kPa (-150 mmHg). 11. Palper ensuite d'un doigt le pourtour de la ventouse pour s’assurer qu’aucun tissu maternel n’a été aspiré à l’intérieur de celle-ci (Fig. 9 et 10). 12. On peut ensuite pousser le vide jusqu’à -60 à -80 kPa (-450 à -600 mmHg). Ne jamais dépasser -80kPa (-600 mmHg) ! Le vide doit être augmenté en une seule fois ; les augmentations progressives sont déconseillées. L’adhérence sera satisfai­ sante dès que le vide aura été augmenté. 13. Il est ensuite possible d’utiliser la traction en la synchronisant avec les contractions. La traction doit être appliquée d'une main. Une main saisit la poignée et tire, tandis que l'index de l'autre main maintenu contre la tête du foetus et le bord de la ventouse simultanément pour s’assurer que la tête suit lorsque la traction est appliquée, et non uniquement l’épicrâne (Fig. 11). 14. A chaque traction réussie, la tête de l’enfant doit être tirée doucement vers le bas. Si la tête ne suit pas la traction appliquée, s’assurer que la traction est parallèle au canal pelvien (Fig. 12). 15. Entre les contractions, interrompre les tractions et réduire le vide à env. -20 kPa (-150 mmHg), et attendre la contraction suivante. Ne jamais dépasser 10 minutes de traction cumulée. La patiente peut normalement pousser deux ou trois fois pendant une contraction. La traction doit être effectuée pendant cette période. Il peut s'avérer utile de maintenir une légère traction entre les contractions afin de maintenir la tête pour qu'elle ne glisse pas vers l'arrière. Laissez-la plutôt dilater les tissus mous. 16. Si la ventouse lâche le cuir chevelu, cela peut être dû à une technique incorrecte. Si tel est le cas, examiner la tête du foetus à la recherche de blessures avant de replacer la ventouse. Eviter les secousses et appliquer uniquement une traction ferme. Pendant cette traction stable, si le vide s'apprête à rompre, l'air sera aspiré sous la ventouse, causant un sifflement d’avertissement. Arrêter alors la traction et faites à nouveau adhérer fermement la ventouse. Corriger alors la direction de la traction et reprendre la traction lors de la contraction suivante. Il faut considérer le recours à l’épisiotomie dans chaque cas individuel. Le recours à l’épisiotomie n’est pas systématique. Cependant, en certains cas de détresse sévère du foetus, l’épisiotomie peut favoriser un accouchement très rapide. 17. On obtient normalement l’expulsion de la tête en trois tractions, dans un délai maximum de 15 – 20 minutes (Fig. 13). Lorsque la tête est sortie, réduire l'aspiration à 0, éteindre la source d'aspiration et retirer la ventouse. Faire sortir les épaules et le tronc de la même manière que pour une expulsion spontanée. 18. S'informer sur l’utilisation de la ventouse et informer le personnel soignant conformément aux directives internes. Ventouse à usage unique bird / Ventouses en acier inoxyable / CaesAid Cup (Ventouse pour césarienne) Le procédé qui suit n’est pas recommandé en cas d’incision utérine verticale profonde ou classique. 1. Fixer la ventouse selon les recommandations d’extraction et contrôler l’intégrité de l’appareil au moyen des valeurs de vide désirées. 2. Puis, comme de routine, pénétrer dans l’utérus et définir précisément la position de la tête du foetus. 3. Contrôler soigneusement la position du foetus. • Si la tête du foetus est haute, et d’accès facile au-dessous de l’incision utérine, placer la ventouse 30 mm devant la fontanelle postérieure. • Si la tête du foetus est bas placée, et n’est guère accessible, placer les doigts gantés au-dessous de la tête et fléchir vers le haut en ramenant la tête dans l’incision utérine. Fixer la ventouse. 4. D’un doigt, tâter le bord de la ventouse pour vous assurer qu'aucun cordon ombilical utérin ou tissu du placenta ne se trouve dans la ventouse. 5. Effectuer une traction lente de la tête vers le haut à travers l’incision. 6. Ne pas tourner ou plier l’instrument car cela pourrait interrompre l’aspiration. 7. Dès que la tête est libre, ôter la ventouse. 8. Poursuivre l’accouchement selon la procédure normale. 9. S'informer sur l’utilisation de l’extracteur et informer le personnel soignant conformément aux directives internes. Effets indésirables possibles Foetus • Blessures de la tête du foetus, hémorragies, plaies par déchirement/ éclatement et oedème de la tête • Fracture du crâne, céphalhématome, hématome sous-galéal • Hémorragie intracranienne, parenchymateuse, sous-durale, sous-périostié, sous-arachnoïdale, intraventriculaire et/ou intraparenchmateuse • Ictère du nouveau-né par résorption de l’hématome Mère • Lésions des parties molles • Extension de l’épisiotomie Nota importante E’ responsabilità del medico adottare le procedure di parto assistito e le tecniche chirurgiche appropriate. Ogni medico deve valutare l’idoneità della procedura in base alla propria formazione ed esperienza clinica. • Parto spontaneo impossibile, malgrado lo svolgimento normale del secondo stadio • Ritardo nel periodo espulsivo • Necessità di evitare sforzi volontari di espulsione • Sforzo di espulsione della madre insufficiente • Accorciamento del secondo stadio • Periodo di gestazione > 36 settimane • Presentazione di vertice • Membrane rotte • Cervice completamente dilatata • Testa completamente inserita • Vescica della madre vuota • Presentazione podalica • Presentazione fetale anomala (volto, fronte, posizione podalica, trasversa o obliqua) • Emorragia dal sito di prelievo del sangue fetale • Sospetta sproporzione cefalopelvica (CPD) • Cervice insufficientemente dilatata • Gestazione < 36 settimane • Peso stimato del feto minore di 2500 grammi • Testa del feto non inserita • Doppio distacco della ventosa • Lesioni del cuoio capelluto del feto • Precedente estrazione con vuoto o forcipe fallita • Le ossa del feto si presentano in uno stato di demineralizzazione • Nota coagulopatia del feto • Sospetta macrosomia o rischio di distocia di spalla • Sieropositività Misure prudenziali Condizioni che richiedono una stretta osservazione: • Lesioni del cuoio capelluto del feto • Parto che richiede sforzi di trazione non comuni • Ad ogni sforzo di trazione con la ventosa si dovrebbe avere un progresso nella discesa della testa del feto • Se ciò non dovesse accadere, si dovrebbe interrompere il parto con vuoto Queste raccomandazioni vanno intese solo come direttive generali. Gli utenti devono seguire le direttive istituzionali, riconosciute in campo medico, sull’impiego di ventose di aspirazione e procedure di parto assistito con vuoto. 1. E’ necessario valutare attentamente la posizione della testa del feto e della fontanella posteriore. 2. All'esame vaginale la testa deve risultare completamente impegnata. L’esplorazione vaginale stabilirà il tipo e la grandezza della ventosa da impiegare. In generale, utilizzare la ventosa più grande. In caso di dismisura della testa, non usare la Silc Cup usa e getta; usare invece una ventosa Bird o Malmström. Preparazione delle ventose di aspirazione: I prodotti monouso sono sterili e, a meno che l'imballaggio non sia danneggiato, sono pronti per l'utilizzo immediato. Prima di usare le ventose Silc Cup monouso, rimuovete il disco al loro interno. Collegate il tubo flessibile di aspirazione sterile con la ventosa e con la pompa aspirante (fig. 3). Controllate l’integrità dell’apparecchio con i valori di vuoto desiderati secondo le istruzioni per l’uso della pompa aspirante. Nota: non si deve usare il vuoto centrale. 3. La paziente può essere disposta nella posizione assunta per una litotomia, ma il parto può avvenire anche in posizione supina, sul fianco sinistro o accovacciata. La necessità di bloccaggio vulvare o infiltrazione perineale locale è la stessa di un parto spontaneo e in conformità con la prassi clinica locale. Accertarsi che la vescica della paziente sia vuota. 4. È necessario raccogliere il consenso informato delle pazienti prima di praticare procedure di parto assistito con vuoto. 5. Pulite la testa nel miglior modo possibile. 6. Controllate attentamente la parte fetale presentata prima di posizionare la ventosa sul punto di curvatura. 7. La ventosa di aspirazione viene inserita nella vagina e guidata in direzione della testa del feto (figg. 4-6). Se utilizzate una ventosa in silicone morbido (Silc Cup), contraetela e inseritela fino al raggiungimento della testa del feto (fig. 7). È possibile, se preferite, lubrificare la ventosa con una crema antisettica per ostetricia. 8. Si dovrebbe fare in modo di collocare la ventosa 30 mm di fronte alla fontanella posteriore. (fig. 8). 9. Muovere un dito delicatamente sul bordo della ventosa per essere certi che né il collo dell’utero né la vagina siano inseriti nella ventosa. 10. Premendo la ventosa delicatamente contro la testa del feto, applicare un vuoto di -20 kPa (-150mmHg). 11. A questo punto palpare con un dito il bordo della ventosa per controllare che sotto di essa non ci siano tessuti molli (figg. 9 e 10). 12. Si può poi aumentare il vuoto a -60 – -80 kPa (-450 – -600 mmHg). Non superare mai un livello di vuoto di -80 kPa (-600mmHg)! Si deve aumentare il vuoto tutto in una volta; non è consigliabile l’aumento graduale. Appena si raggiunge il valore di vuoto necessario, si ottiene un’aderenza soddisfacente. 13. Si può applicare la trazione in sincronia con le contrazioni. Per la trazione si deve usare una sola mano. Con una mano afferrare l’impugnatura e tirare delicatamente, tenendo allo stesso tempo l’indice dell’altra contro la testa del feto ed il bordo della ventosa per controllare che, al momento della trazione, segua anche la testa, e non solo l’edema della stessa (caput succedaneum) (fig. 11). 14. Con ogni trazione successiva, tirare delicatamente la testa del bambino verso il basso. Se la testa non segue quando si applica la trazione, controllare che la trazione sia parallela al canale del parto (fig. 12). 15. Tra una contrazione e l’altra interrompere la trazione, ridurre il vuoto a circa -20 kPa (-150mmHg) e aspettare la prossima contrazione. Non superare mai un tempo totale di trazione di 10 minuti. Normalmente, durante una contrazione la madre può spingere 2 o 3 volte. La trazione deve essere esercitata durante questo periodo. Talvolta può risultare opportuno mantenere una lieve trazione tra le contrazioni per tenere la testa in posizione in modo che non scivoli all’indietro e dilati i tessuti molli. 16. Il distacco della ventosa dalla testa del feto può essere dovuto a una tecnica errata. Se ciò dovesse accadere, prima di applicare la ventosa, occorre controllare che la testa del feto non abbia subito traumi. Evitate movimenti repentini ed esercitate una trazione uniforme. La perdita del vuoto durante la trazione comporta l'aspirazione d'aria sotto la ventosa con un conseguente sibilo. In tal caso occorre interrompere la trazione e fissare nuovamente la ventosa in modo corretto. Correggete la direzione di trazione e ripetetela alla contrazione successiva. La necessità di eseguire un’episiotomia deve essere presa in esame caso per caso. Questo strumento ostetrico non richiede un’episiotomia di routine. In determinati casi di grave sofferenza fetale, comunque, l’episiotomia può favorire un parto molto rapido. 17. Normalmente l’estrazione della testa si ottiene con 3 trazioni, entro un massimo di 15 – 20 minuti (fig. 13). Una volta estratta la testa, riducete il vuoto a 0, spegnete l'alimentazione dell'aspirazione e rimuovete la ventosa. Estraete le spalle e il tronco come in un parto spontaneo. 18. Documentare l’uso della ventosa di estrazione e avvisare il personale infermieristico in accordo col protocollo dell’ospedale. Ventosa ostetrica monouso / Ventose di aspirazione in acciaio inossidabile / CaesAid Cup Tecnica del taglio cesareo La tecnica seguente non è consigliata in caso di incisione uterina verticale o classica. 1. Procedere secondo le direttive del parto vaginale per collegare l’apparecchio e controllarne l’integrità con i valori di vuoto desiderati. 2. Poi, come da routine, penetrare nell’utero e determinare esattamente la posizione della testa del feto. 3. Esaminare attentamente la posizione del feto. • Se la testa del feto si trova in alto ed è accessibile sotto l’incisione uterina, disporre la ventosa 30 mm davanti alla fontanella posteriore. • Se la testa del feto si trova in basso e non è accessibile, mettere le dita con guanto sotto la testa e piegarla verso l’alto portando il cranio sotto l’incisione uterina. 4. Muovere un dito delicatamente sul bordo della ventosa per essere certi che nella ventosa non si trovi alcun tessuto del cordone ombelicale uterino o della placenta. 5. Tirare delicatamente la testa verso l’alto attraverso l’incisione. 6. Non ruotare o piegare lo strumento poiché ciò può interrompere il vuoto. 7. Appena l’estrazione della testa è terminata, interrompere il vuoto e togliere la ventosa. 8. Continuare il parto come al solito. 9. Documentare l’uso della ventosa e avvisare il personale infermieristico in accordo col protocollo dell’ospedale. Possibili effetti dannosi Feto • Traumi alla testa, ematomi, contusioni, lacerazioni e edema del cuoio capelluto • Frattura del cranio, cefaloematoma e ematoma subgaleale • Emorragia intracraniale, parenchimale, subdurale, subperiostale, subaracnoidale, intraverticolare e/o intraparenchimale • Itterizia neonatale Madre • Lesione ai tessuti molli • Estensione della episiotomia De juiste verloskundige procedures en technieken vallen onder de verantwoordelijkheid van de behandelende arts. Deze dient de toepasbaarheid van de procedures te toetsen aan zijn eigen opleiding en medische ervaring. • Spontane bevalling niet mogelijk, ondanks het normale verloop van het tweede stadium. • Verontrustende status van de foetus in het tweede stadium. • Omstandigheden waardoor vrijwillig persen vermeden moet worden. • Onvoldoende persen door de moeder. • Verkorten van het tweede stadium. • Draagtijd >36 weken • Zichtbaarheid van de kruin • Gescheurde vliezen • Volledige dilatatie van de cervix • Volledige indaling van het hoofd • Blaas van moeder leeg • Stuitligging. • Verkeerde indaling (gezicht, voorhoofd, stuit, dwarsligging, scheve ligging). • Bloeding uit de navelstrengpunctie. • Vermoeden van wanverhouding tussen hoofd van de baby en bekken van de moeder. • Ontoereikende dilatatie van de cervix. • Zwangerschap < 36 weken. • Geschat gewicht van de foetus < 2500 g. • Hoofd van de foetus niet ingedaald: • Tweemaal losraken van de vacuüm-cup. • Verwonding van de hoofdhuid. • Mislukken van voorafgaande vacuüm- of tangbevalling. • Botten van de foetus wijzen op een gedemineraliseerde toestand. • Bekende coagulopathie van de foetus. • Vermoeden van macrosomie of risico van een schouderdystocie. • HIV-positiv status Omstandigheden waarbij nauwkeurige observatie nodig is: • Verwonding aan de hoofdhuid van de foetus. • Voor de bevalling is ongewoon veel trekkracht nodig geweest. • Elke keer als er aan de vacuüm-cup wordt getrokken, moet het hoofd van de foetus naar voren bewegen. • Breek de vacuümbevalling af als dit niet het geval is. Deze aanbevelingen zijn alleen bedoeld als algemene richtlijnen. Gebruikers dienen de momentele institutionele en medisch erkende richtlijnen voor het gebruik van vacuüm-cups en verloskundige procedures met gebruik van vacuüm te volgen. 1. De positie van het hoofd van de foetus en de fontanel aan de achterzijde moeten zorgvuldig worden bepaald. 2. Bij vaginaal onderzoek dient het hoofd zich volledig in het geboortekanaal te bevinden. Op basis van een vaginaal onderzoek kan het type en de maat van de cup worden bepaald. Gewoonlijk dient de grootste cupmaat te worden gebruikt. Wanneer men vermoedt dat de foetus een groot hoofd heeft is, dient de Silc Cup voor eenmalig gebruik niet te worden gebruikt; men dient dan een Bird of Malmström kom te gebruiken. Voorbereiden van de vacuümcups: Producten voor eenmalig gebruik zijn steriel, en tenzij de verpakking is beschadigd, geschikt voor direct gebruik. Verwijder voor het gebruik van de Silc Cup voor eenmalig gebruik eerst de schijf aan de binnenzijde. Sluit de steriele vacuümslang aan op de cup en op de vacuümpomp (Fig. 3). Controleer met de gewenste vacuümwaarden volgens de gebruiksaanwijzing van de vacuümpomp of het apparaat in orde is. N.B.: Gebruik geen wandafzuiging. 3. Plaats de patiënt in de lithotomiepositie. De bevalling kan ook plaatsvinden op de rug, de linkerzij of in een hurkende positie. De noodzaak voor pudenda-afsluiting of plaatselijke perineale infiltratie is net als bij een spontane bevalling en in overeenstemming met plaatselijke klinische praktijken. Zorg dat de blaas van de patiënt leeg is. 4. Voor de aanvang van de vacuümextractie dient er mondelinge toestemming te zijn verkregen. 5. Veeg de hoofdhuid zo goed mogelijk schoon. 6. Controleer zorgvuldig de presentatie en positie van het hoofd van de foetus voordat u de cup op de achterste fontanel plaatst. 7. De wordt ingebracht en in de richting van het hoofd van de foetus verplaatst (Fig. 4-6). Bij gebruik van een a soft silicone cup (Silc Cup), deze samenknijpen en naar het hoofd van de foetus brengen (Fig. 7). De cup kan vooraf eventueel met een geschikte antibacteriële obstetrische zalf worden ingesmeerd. 8. De cup moet op 30 mm van de achterste fontanel worden geplaatst (Fig. 8). 9. Tast met een vinger de rand van de vacuüm-cup af om ervoor te zorgen dat er zich geen weefsel van cervix of vagina in de cup bevindt. 10. Breng een vacuüm van -20 kPa (-150mmHg) aan terwijl de kom voorzichtig tegen het hoofd van de foetus wordt gedrukt. 11. Voel nu met één vinger rond de rand van de cup om te controleren of er geen zacht weefsel in de kom is gezogen (Fig.9 en 10). 12. Het vacuüm mag nu worden verhoogd tot -60 – -80 kPa (-450 – -600 mmHg). Overschrijd nooit de waarde -80 kPa (-600 mmHg)! Het vacuüm dient nu in één stap te worden verhoogd; geleidelijke verhoging wordt niet aanbevolen. Wanneer het vacuüm is verhoogd zal de hechting goed zijn. 13. Zodra het hogere vacuüm is bereikt, kan tegelijk met de weeën trekkracht worden toegepast. Trekkracht dient met één hand te worden gedaan. Een hand houdt de handgreep vast en trekt, terwijl tegelijkertijd de andere hand trekt met de wijsvinger tegen het hoofd van de foetus en tegen de rand van de kom aan, om te verzekeren dat het hoofd volgt wanneer trekkracht wordt toegepast en niet alleen de caput succedaneum (Fig. 11). 14. Bij elke opvolgende tractie moet het hoofd van het kind voorzichtig oomlaag worden getrokken. Wanneer het hoofd van de foetus niet volgt wanneer de vacuüm wordt toegepast, controleer dan of de trekkracht parallel is met het geboortekanaal (Fig. 12). 15. Onderbreek de tractie tussen de contracties en reduceer het vacuüm tot ca. -20 kPa (-150 mmHg) tot de volgende contractie komt. Overschrijd nooit 10 minuten gecumuleerde tractietijd. Tijdens een contractie kan de patiënt normaliter twee- tot driemaal persen. Verricht tractie tijdens deze hele periode. Tussen de contracties in kan het soms nuttig zijn tractie te houden zodat het hoofd niet terugglijdt maar juist de dilatatie van het weefsel bevordert. 16. Mocht de cup van de hoofdhuid loskomen, is dit vermoedelijk te wijten aan een verkeerde techniek. Als dit gebeurt, moet het hoofd van de foetus op trauma worden onderzocht voordat de cup weer op zijn plaats wordt gebracht. Vermijd bruuske bewegingen en zorg dat de tractie constant blijft. Als het vacuüm tijdens de constante tractie bijna wordt verbroken, wordt er onder de cup lucht aangezogen waarvoor u wordt gewaarschuwd door een sissend geluid. Onderbreek de tractie zodat de cup zich weer naar behoren kan vastzuigen. Corrigeer de richting van de tractie en her­ at de tractie bij de v volgende contractie. De noodzaak voor episiotomie kan in elk afzonderlijk geval worden overwogen. Bij de vacüum-cup is geen routine-episiotomie nodig. In bepaalde gevallen, bij ernstige foetale moeilijkheden, kan episiotomie echter gewenst zijn voor een snelle bevalling. 17. De geboorte van het hoofd wordt normaliter na drie tracties voltooid, binnen maximaal 15 – 20 minuten (Fig. 13). Wanneer het hoofd eenmaal geboren is, het vacuüm terug naar 0 brengen, de vacuümbron uitschakelen en de cup verwijderen. De geboorte van schouders en romp vindt op dezelfde wijze plaats als bij een spontane bevalling. 18. Noteer het gebruik van de vacuüm-cup en stel het verplegend personeel volgens de interne richtlijnen op de hoogte. Vacuüm-cup voor eenmalig gebruik / Roestvrij stalen vacuümcups / CaesAid Cup De volgende procedure is niet aan te bevelen bij een lage verticale of een klassieke uteriene incisie. 1. Bevestig de cup volgens de voorschriften voor vacuümbevallingen en controleer met de gewenste vacuümwaarden volgens de gebruiksaanwijzing van de vacuümpomp of het apparaat in orde is. 2. Ga dan routinematig de baarmoeder in en bepaal de positie van het hoofd van de foetus exact. 3. Onderzoek de positie van de foetus zorgvuldig. • Als het hoofd van de foetus hoog ligt en toegankelijk onder de uteriene incisie ligt, plaats de vacuüm-cup dan op 30 mm voor de achterste fontanel. • Als het hoofd van de foetus beneden ligt en niet toegankelijk is, schuif dan uw vingers onder het hoofd en schuif het omhoog in de richting van de uteriene incisie. 4. Bevestig de cup en controleer door voorzichtig met een vinger te tasten of er zich geen weefsel van de navelstreng of de placenta in de cup bevindt. 5. Trek het hoofd langzaam door de incisie naar boven. 6. Draai of buig het instrument niet, aangezien dit het vacuüm kan onderbreken. 7. Zodra het hoofd vrij ligt, verwijdert u de cup. 8. Zet de bevalling op de gebruikelijke manier voort. 9. Noteer het gebruik van het vacuümbevallingsapparaat en stel het verplegend personeel volgens de interne richtlijnen op de hoogte. Mogelijke bijwerkingen Foetus • Hoofdtrauma, bloeduitstorting, geschaafde/opengereten huid en hoofdhuidoedeem • Schedelfractuur, cefaalhematoom, subgaleaal hematoom • Intracraniale, parenchymale, subdurale, subperiostale, subarachnoïdale, intraventriculaire en/of intraparenchymale bloeding • Neonatale geelzucht Moeder • Letsel aan zachte weefsels • Vergroting van de episiotomie Det är den enskilde läkaren som ansvarar for att korrekta procedurer och rätt teknik tillämpas vid instrumentell förlossning. OBS. Följ alltid lokala riktlinjer och föreskrifter. • Spontan förlossning ej möjlig, trots normalt förlopp av utdrivningsskedet • Fetal distress under utdrivningsskedet • Behov av att undvika spontan krystning • Otillräcklig krystning • Förkortning av utdrivningsskedet • Fullgånget barn > graviditetsvecka 36 • Kronbjudning • Fosterhinnorna genombrutna • Livmodermunnen fullt utvidgad • Huvudet måste ha passerat spinae med sitt största omfång • Moderns urinblåsa är tom • Sätesbjudning • Ansikts- eller pannbjudning • Blödning efter provtagningstagning på barnet • Misstänkt missförhållande mellan storleken på barnets huvud och moderns bäcken • Ofullständig utvidgning av livmoderhalsen. • Graviditet < 36 veckor • Fostrets uppskattade vikt < 2500 g • Fostrets huvud har ännu inte passerat spinae med sitt största omfång • Sugklockan lossnat två gånger • Huden på fostrets huvud skadad • Tidigare misslyckade extraktionsförsök med vakuum eller tång • Fostrets skelett uppvisar ett tillstånd av demineralisering • Känd koagulationsrubbning hos fostret  • Misstänkt makrosomi eller risk för skulderdystoci • HIV-positiv status Omständigheter, som kräver noggrann övervakning: • Skador på fostrets skalp • Förlossning som kräver stora dragansträngningar • Varje dragning i sugklockan bör resultera i att fostrets huvud rör sig nedåt • Om detta inte inträffar skall vakuumextraktionen avbrytas Dessa rekommendationer skall endast betraktas som allmänna riktlinjer. Användare skall följa gällande och erkända institutionella och medicinska riktlinjer som berör användningen av sugklockor och procedurer för vakuumextraktion. 1. Barnets huvud och den bakre fontanellen skall bedömas noggrant. 2. Vid vaginal examination ska huvudet vara slutroterat. Typ och storlek på sugklockan som skall användas bestäms genom en vaginal undersökning. I allmänhet ska den största storleken på sugklocka användas. Vid överskott av caput bör Silc Cup för engångsbruk inte användas; istället bör en Birdeller Malmström-klocka användas. Förbered sugklockor: Engångsprodukter är sterila, och om förpackningen inte är skadad är de färdiga för att användas direkt vid behov. Vid användning av Silc Cup för engångsbruk ska brickan inuti avlägsnas före användning. Anslut den sterila sugslangen till sugklokkan och vakuumpumpen (fig. 3). Kontrollera apparatens funktion med önskade vakuumvärden i enlighet med sugpumpens bruksanvisning. Observera: Centralvakuum får ej användas. 3. Placera patienten i gynställning. Förlossning kan även ske i ryggläge, i vänster sidoläge eller huksittande. Behovet av pudendusblockad eller lokal infiltration i perineum bedöms som vid normal förlossning och enligt lokal klinisk praxis. Kontrollera att patientens blåsa är tom. 4. Muntligt informerat samtycke från patienten måste ges innan vakuumextraktion påbörjas. 5. Torka skalpen så ren som möjligt.  6. Kontrollera nogrannt läget på fostrets huvud innan sugklockan positioneras på plexionspunkten. 7. Sugklockan införs och förs mot fostrets huvud (fig.4-6). Vid användning av en mjuk silikonklocka (Silc Cup), ska den tryckas ihop och föras mot fostrets huvud (fig. 7). Vid behov kan sugklockan smörjas in med lämplig antiseptisk gel. 8. Försök att placera sugklockan över den bakre fontanellen med 30 mm avstånd mellan klockans kant och den främre fontanellen (fig. 8). 9. Känn med ett finger runt sugklockans rand för att säkerställa att ingen vävnad från livmoderhalsen eller vaginan befinner sig i sugklockan. 10. Håll sugklockan mot barnets huvud och höj vakuumnivån till ca -20 kPa (-150mmHg).  11. Känn runt klockans kant med ett finger för att kontrollera att ingen mjukvävnad har sugits in under klockan (fig. 9 och 10). 12. När en kontraktion börjar, höj snabbt vakuumet till -60 till -80 kPa (-450 till -600 mmHg). Överskrid aldrig -80 kPa (-600 mmHg). Vakuumet bör ökas i ett steg, en gradvis ökning är olämplig. Vidhäftningen blir god när vakuumnivån höjs. 13. Dragkraft anbringas synkront med värkarna. Dragningen bör ske med en hand. Den ena handen håller om handtaget och drar försiktigt, samtidigt som pekfingret på den andra handen hålls tryckt mot barnets huvud och kanten på klockan, för att kontrollera att barnets huvud följer med vid dragningen och inte bara fostersvulsten (fig.11). 14. Med varje vidare dragning dras barnets huvud varsamt nedåt. Om barnets huvud inte följer med när dragkraft anbringas, kontrollera att dragningen sker parallellt med bäckenkanalen (fig. 12). 15. Avbryt dragningarna mellan värkarna och minska suget till -20 kPa (-150 mmHg) i väntan på nästa värk. Överskrid aldrig 10 minuters sammanlagd dragtid. Patienten kan normalt krysta 2 – 3 gånger under en värk. Dragningen bör upprätthål­ las under hela värken. I vissa fall kan det underlätta att fortsätta dra försiktigt försiktigt mellan värkarna för att hålla huvudet kvar så att det inte glider tillbaka. Låt det istället dilatera mjukvävnaden. 16. Om klockan lossnar från barnets skalp kan detta bero på felaktig teknik. Om detta skulle inträffa måste undersökas om fostrets huvud uppvisar spår av trauma innan sugklockan ånyo appliceras. Inga plötsliga ryck skall förekomma utan endast jämn dragning. Om vakuum håller på att förloras under dragningen indikeras detta med ett tydligt väsande när luft sugs in under klockan. Avbryt i så fall dragningen och låt klockan suga fast ordentligt igen. Korrigera dragriktningen och återta dragningen när nästa värk kommer. Behovet av episiotomi får bedömas från fall till fall. Sugklockans kräver inte rutinmässigt episiotomi. I vissa fall av fetal distress kan dock episiotomi bidra till att åstadkomma en mycket snabb förlossning. 17. Huvudet kan normalt förlösas på tre dragningar, inom maximalt 15–20 minuter (fig. 13). När huvudet har förlösts ska vakuumnivån sänkas till 0, vakuumkällan stängas av och sugklockan tas bort. Skuldror och bål förlöses på samma sätt som vid spontan förlossning. 18. Dokumentera sugklockans användning och informera vårdpersonalen i enlighet med interna riktlinjer. Engångssugklockan Bird / Sugklockor i rostfritt stål / CaesAid Cup Följande tillvägagångssätt rekommenderas inte vid ett lågt vertikalt eller klassiskt livmoderssnitt. 1. Anslut sugklockan och testa dess funk­ tion med de önskade vakuumvärdena i enlighet med riktlinierna för vaginal för­lossning. 2. Gå sedan rutinmässigt in i livmodern och fastställ positionen på fostrets huvud. 3. Undersök noggrant fostrets läge.  • Om fostrets huvud ligger högt och åtkomligt under livmoderssnittet kan sugklockan placeras 30 mm framför den bakre fontanellen. • Om fostrets huvud ligger lågt och oåt­ omligt, skjuter man in fingrarna k under huvudet och pressar det uppåt mot liv­moderssnittet. 4. Applicera sugklockan och känn med ett finger runt dess rand för att säkerställa att det inte finns någon del av navelsträngen eller vävnad från moderkakan som fastnat i sugklockan. 5. Dra långsmt huvudet uppåt genom liv­moderssnittet. 6. Instrumentet får ej vridas eller böjas, eftersom detta kan leda till vakuumförlust. 7. Så snart huvudet är fritt kan sugklockan avlägsnas. 8. Låt förlossningen fortlöpa i vanlig ordning. 9. Dokumentera sugklockans användning och informera vårdpersonalen i enlighet med interna riktlinjer. Möjliga biverkningar Fostret • Skallskador, blåmärken, sår och skalpödem • Skallfraktur, kefalhematom, subgalealt hematom • Intrakranial, parenkymal, subdural, subperiostal, subaraknodial, intraventrikulär och/eller intraparenkymal blödning • Neonatal gulsot Modern • Skador på mjukvävnad • Utvidgad epiosiotomi Anvendelse af korrekte forløsningsprocedurer og -teknikker er lægens ansvar. Den enkelte læge skal vurdere procedurens egnethed på grundlag af hans/hendes lægefaglige uddannelse og erfaring. • Spontan fødsel ikke muligt trods normalt forløb under andet stadium • Forsinkelse af andet stadium • Omstændigheder, som betyder, at frivillig presning skal undgås • Utilstrækkelig presning fra moderen • Afkortelse af andet stadium • Fosteralder >36 uger • Issepræsentation • Bristede fosterhinder • Livmoderhalsen skal være fuldt udvidet • Hovedet helt nede i bækkenet • Moderens blære tom • Sædepræsentation • Ansigts- eller pandepræsentation • Blødning fra blodprøvested på fostret • Formodet misforhold mellem barnets hoved og moderens bækken • Livmoderhalsen ikke tilstrækkeligt udvidet • Svangerskab < 36 uger • Anslået fostervægt < 2500 g • Fostrets hoved ikke nede i bækkenet, kan palperes abdominalt • Sugekoppen er gået løs to gange • Læsioner af hovedhuden • Mislykket forudgående vakuumekstraktion eller anvendelse af tang • Fosterets knogler viser tegn på afmineralisering • Koagulopati kendt ved fosteret • Formodet makrosomi eller risiko for en skulderdystoki • HIV-positiv status Omstændigheder, som kræver nøje observation: • Læsioner på fosterets hovedhud • Kraftige anstrengelser ved træk under fødslen • Hver gang, der trækkes i sugekoppen, skal fosterets hoved bevæge sig fremad • Hvis det ikke er tilfældet, skal vakuumek­straktionen afbrydes Disse anbefalinger gælder kun som generelle retningslinjer. Brugerne skal følge aktuelle institutionelt og medicinelt anerkendte ret­ ingslinjer, som vedrører anvendelse n af sugekopper og vakuumbaserede forløsningsprocedurer. 1. Stillingen af fosterhovedet og den trekantede fontanel må omhyggeligt bedømmes. 2. Ved vaginal undersøgelse skal hovedet være trængt helt ned i bækkenet. Type og størrelse for den anvendte sugekop bestemmes ved en vaginal undersøgelse. Brug som udgangspunkt den største sugekop. Hvis fødselssvulsten er for stor, må Silc Cup til engangsbrug ikke anvendes; der bør i stedet anvendes en Bird- eller Malmström-kop. Forbered sugekopper: Produkter til engangsbrug er sterile og klar til brug med det samme, medmindre emballagen er beskadiget. Ved brug af Silc Cup il engangsbrug fjernes den indvendige disk før brug. Slut den sterile sugeslange til sugekoppen og vakuumpumpen (fig. 3). Kontrollér, at apparatet fungerer korrekt efter sugekoppens brugsanvisning med de ønskede vakuumværdier. Bemærk: Det centrale vakuum må ikke ændres. 3. Den fødende placeres i liggende fødestilling med benene i benstøtter, men fødsel kan også finde sted i rygleje, venstre sidestilling eller hugsiddende stilling. Behovet for pudendusblokade eller lokal perineal infiltration er det samme som ved spontan fødsel og følger lokal medicinsk praksis. Sørg for, at patientens blære er tømt. 4. Mundtligt samtykke skal gives før anvendelse af en vakuumbaseret forløsningsproces. 5. Tør hovedhuden af så godt som muligt. 6. Kontrollér omhyggeligt fosterets præsentation, før sugekoppen placeres på den bageste fontanelle. 7. Sugekoppen indføres i retning af fosterets hoved (fig. 4–6). Ved brug af en blød silikonekop (Silc Cup) skal den klemmes sammen og fremføres mod fosterets hoved (fig. 7). Der kan smøres med en passende antiseptisk creme, hvis det foretrækkes. 8. Sugekoppen skal placeres 30 mm foran den bageste fontanelle (fig. 8). 9. Kontrollér med en finger på sugekoppens kant, at der ikke sidder væv fra livmoderhalsen eller fra vagina på sugekoppen. 10. Med sugekoppen forsigtigt presset ind mod fosterhovedet udpumpes til et vakuum på -20 kPa (-150mmHg). 11. Der føles nu langs kanten af sugekoppen med en finger for at kontrollere, at intet blødt væv er blevet suget med ind i sugekoppen (fig. 9 og 10). 12. Vakuummet kan derefter øges til -60 – -80 kPa (-450 – -600 mmHg). Overskrid aldrig -80 kPa (-600 mmHg)! Vakuummet skal øges på én gang; det frarådes at øge det gradvis. Vedhæftningen vil være tilstrækkelig, så snart vakuummet er øget. 13. Der trækkes med én hånd. Den ene hånd tager fat i håndtaget og trækker forsigtigt, mens den anden hånds pegefinger hviler mod fosterhovedet og sugekoppens kant at kontrollere, at hovedet og ikke kun fødselssvulsten følger med, når der trækkes (fig. 11). 14. Hver gang, der udføres et træk, skal bar­ ets hoved trækkes blidt nedad. Hvis n fosterhovedet ikke følger med, når der trækkes, kontrolleres det, at der trækkes parallelt med fødselsvejen (fig. 12). 15. Hold op med at trække mellem veerne, og reducer suget til ca. -20 kPa (-150 mmHg), og vent til næste ve. Den kumulerede traktionstid må ikke over­ tige s 10 minutter. Patienten kan normalt presse 2-3 gange under en ve. Trækket skal holdes i hele denne periode. Nogle gange kan det være en fordel at opretholde et blidt træk mellem veerne for at holde hovedet i stilling, så det ikke glider tilbage. Lad det i stedet dilatere det bløde væv. 16. Hvis sugekoppen slipper fostrets hoved, kan dette skyldes, at der anvendes en forkert fremgangsmåde. Hvis det sker, skal fosterets hoved undersøges for traume, før sugekoppen sættes på igen. Pludselige ryk skal undgås, og der må kun anvendes jævn trækkraft. Trækket skal udføres jævnt. Hvis vakuummet er ved at blive mistet under et jævnt træk, suges luft ind under sugekoppen, hvilket vil kunne høres som en hvislen. Trækket skal derfor stoppes, så sugekoppen kan få fat igen. Trækkets retning korrigeres og genoptages ved indtræden af den næste ve. Behovet for episiotomi må overvejes i hvert enkelt tilfælde. Episiotomi er ikke påkrævet som almindelig praksis i forbindelse med anvendelse af instrumentet. I visse tilfælde af svær føtal distress, kan episiotomi dog. 17. Hovedet kan normalt forløses med tre træk inden for højst 15 – 20 minutter (fig. 13). Når hovedet er forløst, reduceres vakuumet til 0, sugekilden slukkes, og koppen fjernes.